Η Συνέλευση των Προέδρων, όπως συμβαίνει τα τελευταία έξι χρόνια, πραγματοποιείται και φέτος σε μια ιδιαίτερα δυσμενή περίοδο για την οικονομία και την κοινωνία μας. Η Κυβέρνηση αθετώντας πολιτικές δηλώσεις, δεσμεύσεις και υποσχέσεις ότι θα έβαζε τέλος στις πολιτικές της λιτότητας, της συρρίκνωσης της οικονομίας και το πελατειακό Κράτος και θα προωθούσε μια πολιτική με επίκεντρο τους οικονομικά και κοινωνικά ασθενέστερους, συνεχίζει να βαδίζει το δρόμο της προσήλωσης στις μνημονιακές πολιτικές της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής, της σκληρής λιτότητας, της ανεργίας, της φοροληστείας και των ιδιωτικοποιήσεων, απόλυτα υποταγμένη στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών, ακολουθώντας την ίδια αδιέξοδη πολιτική με αυτή των προκατόχων της και αγνοώντας την κοινωνία και τις ανάγκες της.

Στο στόχαστρο των καταστροφικών επιλογών της Κυβέρνησης παραμένει σταθερά η Δημόσια Διοίκηση και οι εργαζόμενοι σε αυτή, φροντίζοντας μεθοδευμένα να εναποθέτει συνεχώς το τίμημα της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο βιώνουμε μια άνευ προηγουμένου επίθεση στα μισθολογικά και εργασιακά μας δικαιώματα. Η εφαρμογή μέτρων διεύρυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων, της αύξησης της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, της μείωσης μισθών και συντάξεων, της ανατροπής θεμελιωμένων ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και της ιδιωτικοποίησης αναπτυξιακών και κοινωνικών δομών του δημοσίου δίνουν τη χαριστική βολή στον κόσμο της εργασίας, της οικονομίας και της κοινωνίας, συνθέτοντας ένα τοπίο απόλυτης ισοπέδωσης και επιτείνοντας το κοινωνικό αδιέξοδο, τον κοινωνικό κατακερματισμό, την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια.

Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο της παρατεταμένης αμφισβήτησης και της υπονόμευσης των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, σε πείσμα των καιρών, αλλά και σε πείσμα όσων επενδύουν στην απαξίωση και την απομαζικοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος, χρέος όλων μας, με όσες δυνάμεις μας έχουν απομείνει και με όπλα μας τη συναδελφικότητα, την αλληλεγγύη, την ομοψυχία, τον κοινό αγώνα, την ελπίδα για μια κοινωνία με όραμα και προοπτική, είναι να μην μοιρολατρούμε, αλλά να πιστέψουμε ότι τα πράγματα μπορούν και πρέπει να αλλάξουν, να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας και να αγωνιστούμε συντεταγμένα, οργανωμένα και μεθοδευμένα για την ανατροπή των αδιέξοδων πολιτικών της λιτότητας και των εκφραστών τους. Όλοι εμείς οι εργαζόμενοι, ως ο αδύναμος κρίκος και ο εύκολος στόχος των κυβερνητικών επιλογών, έχουμε μόνο ένα στήριγμα, το Συνδικαλισμό και τη συλλογική του έκφραση. 

Στο πλαίσιο αυτό καταδικάζουμε: 

• Τη διαρκή συρρίκνωση, απαξίωση και υποβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών με την εκχώρηση νευραλγικών τομέων της οικονομίας, της δημόσιας περιουσίας και του κοινωνικού κράτους (υγεία, παιδεία, υποδομές, ενέργεια, νερό, λιμάνια, παραλίες κλπ) στο ιδιωτικό κερδοσκοπικό κεφάλαιο. 
• Το ξεπούλημα των 14 αεροδρομίων της χώρας στην εταιρεία «FRAPORT», συμφερόντων του γερμανικού δημοσίου, με πράξη Υπουργικού Συμβουλίου και του λιμανιού του Πειραιά στην COSCO. 
• Tην αποδυνάμωση και απαξίωση των τεχνικών υπηρεσιών της χώρας, ώστε να ανοίξει εξολοκλήρου ο δρόμος για την πλήρη ιδιωτικοποίηση των δημοσίων έργων, που επιδιώκεται με το Σχέδιο Νόμου του Υπ. ΥΠ.ΜΕ., για τα δημόσια έργα που προωθεί η κυβέρνηση, σύμφωνα με το οποίο εκχωρούνται σημαντικές αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας Υποδομών στο Τ.Ε.Ε. (επιχειρώντας έτσι τον συναδελφικό κανιβαλισμό) ή και μέσω του Τ.Ε.Ε. σε ιδιώτες. 
• Tην περαιτέρω συρρίκνωση του αντικειμένου των υπηρεσιών του Υ.Π.ΕΝ. με την εκχώρηση σε ιδιώτες της αξιολόγησης των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και των Περιβαλλοντικών Ελέγχων με το Ν.4011/2011. Δεν διασφαλίζεται ο δημόσιος έλεγχος στα ευαίσθητα θέματα του περιβάλλοντος, διευκολύνεται το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας κι όλα αυτά με τεράστιο οικονομικό κόστος, καθώς οι προτεινόμενες αμοιβές ανά μελέτη και έλεγχο είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από τους μισθούς των υπαλλήλων του Υ.Π.ΕΝ.
• Τη περαιτέρω φτωχοποίηση των εργαζομένων στο δημόσιο με το νέο μισθολόγιο (Ν. 4354/2015) που προβλέπει μεταξύ άλλων «πάγωμα» των μισθών για μεγάλο χρονικό διάστημα, άνοιγμα της μισθολογικής ψαλίδας ανάμεσα σε υπαλλήλους και ανώτερα στελέχη (θέσεις ευθύνης), καθώς και μειώσεις των καταληκτικών ονομαστικών μισθών κάθε κατηγορίας με συνέπεια τη μείωση των συντάξεων (αφού η προσωπική διαφορά δεν υπολογίζεται στα συντάξιμα). Γίνεται αντιληπτό ότι μοναδικός στόχος ήταν η υλοποίηση της μνημονιακής δέσμευσης για συγκράτηση και περιορισμό του συνολικού μισθολογικού κόστους στο δημόσιο. 
• Τη νέα επίθεση στο ασφαλιστικό που συνοδεύεται από νέες ισοπεδωτικές μειώσεις συντάξεων, με τις αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, με αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και κατάργηση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης. 
• Την απουσία συμμετοχής στις διαδικασίες Μετατάξεων-αποσπάσεων των υπηρεσιακών συμβουλίων των φορέων προέλευσης και υποδοχής, αφού στο Ν. 4440/2016 (ενιαίο σύστημα κινητικότητας στη δημόσια διοίκηση και την τοπική αυτοδιοίκηση), αρμόδιοι για αυτά τα θέματα θα είναι ένα πλήθος από τριμελείς επιτροπές επιτελικού τύπου. Ουσιαστικά καταργείται πλήρως η συμμετοχή των εκπροσώπων των εργαζομένων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. 
• Την καταλήστευση του εισοδήματός μας από τη φορολογική επιδρομή, με τη διατήρηση του ΕΝΦΙΑ και την αύξηση του ΦΠΑ στα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης. 
• Την εγκατάλειψη του κοινωνικού κράτους και τη δραματική συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών. 

Διεκδικούμε και απαιτούμε: 

• Νέο μισθολόγιο με αποκατάσταση των απωλειών και ακώλυτη μισθολογική – βαθμολογική εξέλιξη. 
• Ένα δίκαιο και αδιάβλητο σύστημα αξιολόγησης του ανθρώπινου δυναμικού, μέσω της διαρκούς εκπαίδευσης και επιμόρφωσής του, που να στοχεύει στην αναβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών.
• Εφαρμογή του Ν.4369/2016 περί αξιολόγησης, προαγωγών και επιλογής προϊσταμένων για τη διαφάνεια, αξιοκρατία και αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης. 
• Μία σύγχρονη, λειτουργική, αξιοκρατική και αποτελεσματική δημόσια διοίκηση με αναβαθμισμένες παρεχόμενες υπηρεσίες προς τους πολίτες. 
• Tην ανάδειξη της Γενικής Γραμματείας Υποδομών σε Γενική Γραμματεία του Υπουργείου, ώστε οι υπηρεσίες της να επιτελούν απρόσκοπτα και χωρίς καθυστερήσεις το σημαντικό έργο της διαχείρισης όλων των υποδομών της χώρας. 
• Τη διασφάλιση της απρόσκοπτης λειτουργίας του Τ.Ε.Ε., προκειμένου να επιτελέσει το ρόλο του ως τεχνικός σύμβουλος του Κράτους και την ένταξη των λειτουργικών δαπανών (μισθοδοσία κλπ.) στον κρατικό προϋπολογισμό. Υπεράσπιση των Δημόσιων Υπηρεσιών και του ρόλου τους στην εξυπηρέτηση του πολίτη και στη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος.
• Αποτροπή της εκποίησης του δημόσιου πλούτου και διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα των νευραλγικών τομέων της οικονομίας και του κοινωνικού κράτους
• Ανατροπή της άδικης σε βάρος των εργαζομένων και των αδύναμων στρωμάτων, φορολογίας, με την άμεση κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, τη μείωση των αυξημένων συντελεστών ΦΠΑ στα βασικά καταναλωτικά αγαθά και την καθιέρωση ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος με βάση τη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών. 
• Προϋπολογισμό ανάπτυξης με κοινωνική κατεύθυνση, μείωση των πάσης φύσεως έμμεσων φόρων, που πλήττουν κυρίως τα φτωχά λαϊκά στρώματα και την αύξηση των δαπανών για την παιδεία, την υγεία, την ασφάλιση και την πρόνοια. 
• Δραστικές και άμεσες πολιτικές για την αντιμετώπιση της ανεργίας που έχει λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. 
• Άμεσα μέτρα για τη στελέχωση των ελεγκτικών μηχανισμών, την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και την πάταξη της μαύρης εργασίας. 
• Κατοχύρωση και διεύρυνση του δημόσιου - κοινωνικού και αναδιανεμητικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος που θα εγγυάται τις παροχές του.
• Αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων και επιστροφή των κλεμμένων αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων τα οποία λεηλατήθηκαν.
• Διασφάλιση της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς
• Προάσπιση των εργασιακών, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων.
• Προστασία και αναβάθμιση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.
• Υπεράσπιση της συλλογικής έκφρασης και της δράσης των εργαζομένων. 

Η Συνέλευση των Προέδρων διαπιστώνει: 

• Το διεκδικητικό πλαίσιο που αφορά στα ειδικότερα προβλήματα του εργασιακού μας χώρου παραμένει αυτό που ψηφίστηκε από το 34 ο Συνέδριο.
• Την αναγκαιότητα συνέχισης των αγώνων με κάθε μορφή, με οργανωμένο και στοχευμένο τρόπο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
• Την ανάγκη συντονισμού της δράσης της Ομοσπονδίας με άλλες Ομοσπονδίες του Δημοσίου και την ΑΔΕΔΥ.
• Την ανάγκη πραγματοποίησης ενός οργανωτικού – καταστατικού Συνεδρίου της ΑΔΕΔΥ, προκειμένου να επανακαθοριστεί η δομή του Συνδικαλιστικού Κινήματος και να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα πολυμορφίας και κατακερματισμού που δυστυχώς το χαρακτηρίζουν ακόμη.
• Την ανάγκη να μελετηθεί από την Ομοσπονδία η τροποποίηση της οργανωτικής δομής της σε συνεργασία με την ΑΔΕΔΥ, ώστε να συμπεριληφθούν στα μέλη των συλλόγων – μελών της και οι υπόλοιποι συνάδελφοι των τεχνικών υπηρεσιών των Περιφερειών που δεν είναι πρώην υπάλληλοι του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. 
• Την ανάγκη συνέχισης των επισκέψεων κλιμακίων της Ομοσπονδίας στις έδρες των συλλόγων μας, την πραγματοποίηση κοινών συνεδριάσεων με τα Διοικητικά Συμβούλια και επισκέψεις στους χώρους εργασίας για άμεση ενημέρωση των συναδέλφων. 

Η Συνέλευση των Προέδρων, τιμώντας το ρόλο και την ευθύνη απέναντι στα μέλη που εκπροσωπεί, δεσμεύεται ότι με σοβαρότητα, συνέπεια και επιμονή θα αναδεικνύει τα προβλήματα, θα διεκδικεί και θα θέτει τις βάσεις για την οριστική επίλυση τους. Η ενεργή παρουσία όλων μας μέσα από τα Σωματεία, αποτελεί το πιο αισιόδοξο και ελπιδοφόρο μήνυμα, για τους αγώνες ενάντια στις αδιέξοδες και ακραίες κυβερνητικές πολιτικές και την περαιτέρω απορρύθμιση των ασφαλιστικών και των εργασιακών δικαιωμάτων μας. Στο πλαίσιο αυτό, η Συνέλευση των Προέδρων απευθύνει σε όλους τους εργαζόμενους του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, του Τ.Ε.Ε. και όλων των Τεχνικών Υπηρεσιών της χώρας προσκλητήριο ενότητας, συσπείρωσης και αγώνα, προκειμένου να διεκδικήσουμε την εφαρμογή μιας οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που θα υπηρετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, που θα βασίζεται σε ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης, που θα προωθεί την κοινωνική σύγκλιση, την μόνιμη απασχόληση, τη δίκαιη αναδιανομή του εισοδήματος, τη ρύθμιση της εργασιακών σχέσεων και την κοινωνική αλληλεγγύη.